SCRIBAE

SCRIBAE

apud hebraeos dicti sunt duplicis generis homrnes; quorum illi Saeculare, isti Ecclesiasticum obiêre munus. Prioris generis erant, quibus iuventutem in primis Grammaticae elementis, rectâ inprimis scribendi ratione, instruere incumbebat: quos Grammatistas dixerit, et e tribu Simeonis desumptos fuisse legas, occasione loci Genes. c. 49. v. 7. Dispertio eos (Nempe Simeonem et Levi) per Iahakobi et dispergo eos per Israelis, subintellige posteros: quod vaticinium sic implerum volunt Hebraeorum Magistri, ut Levitas dicant et Simeonitas, per Tribus Hebraeorum dispersos, illos quidem Alteri serviendo, hos vero pueros ini primis Grammaticae rudimentis instituendo, vitam sustentâsse, Solom. Iarchi in loc. cit. Vide quoque Ambrosium tom. 4. c. 3. et Targum Hierosolym. Sed hânc sententiam aegre conciliavetis cum Iosuae c. 19. v. 1. ubi de sorte Simeonitarum agitur. Adde; quod nominie Scribarum in SS. veniant, Notarii publici cuiuscumque Tribus, qui in Sponsalibus aliisque contractibus consignandis adhibebantur; quo allusum videtur Psalmo 45. v. 2. Lingua mea et stylus, et Scriba promptus: Et ex his videntur lecti Scribae Regis, Graece Γραμματεῖς τȏυ βασιλέως, quorum mentio 2. Reg. c. 22. v. 3. ut et 2. Sam. c. 20. v. l25. et Scribae Populi, Graece Γραμματεῖς τȏυ λαοῦ, de quibus vide Matt. c. 2. v. 4. et 1. Maccab. c. 5. v. 42. quorum illi in Aula, hi in Curia, honoratum, obiêre Ministerium. Posterioris generis Scribas quod attinet, erant illi Expositores Legis Γραμματεῖς τȏυ νόμου, Νομικὸι et Νομοδιδάσκαλοι, vocati, vide Esrae c. 7. v. 6. Lucae c. 5. v. 17. et c. 7. v. 30. Officium eorum etat, describere, praelegere et exponere Populo Legem, erantque ex quacumque Tribu: Esra quidem ex Tribu Levi, Esrae c. 7. v. 6. Alii ex Tribu Iuda, alii ex aliis, Drusius de tribus Sectis l. 2. c. 12. ex Chald. Paraph. eôdemque in sua gente locô erant, quô inter Chaldaeos. Magi, inter Romanos

Quindecimviri, inter Pontificios Canonistae: Hebr. Sopherim vocabantur, i. e. Numeratores vel Calculatores; quae vox dein Masorethis, quorum industriâ non libri solum Veteris Canonis, sed et literae quaecumque numeratae sunt, est attributa. Ut autem Sapientes, i. e. Pharisaei, Traditiones; Ita hi Sopherim seu Scribae, Verbum Dei scriptum, urgebant, Textuales hinc dicti; Drusius l. 2. c. l13. quod ex dispurationibus cum Christo manifestum est, Matth. c. 9. in quibus Christum Scribae blasphemiae seu violatae Legis, v. 3. Pharisaei, commercii cum Publicanis ac peccatoribus, i. e. violatae Traditionis, v. 11. accusâsse leguntur. Vide Thom. Godwynum de Ritibus Hebr. l. 1. c. 7. Horum Scribarum Legalium (quos Baronius membrum Sectae Phatisaeorum fuisse hallucinatur) ordo fuit apud Iudaeos ex antiquissimo instituto, cuius Auctor ipse Moses quibusdam creditur; aliis David Regius Propheta, ex 1. Paralipom. capp. 23. et 26. In ipsa Captivitate durâsse, argumentô est magnus ille Scriba Esdra, qui Legem restituit, a Collegis adiutus, ut praeclare disputat Abrah. Zacuthus in Iuchasin p. 55. Unde manifesta in Epiphanio, Scribas eôdem tempore coepisse cum Sadducaeis, statuente ἀνιςτορη???ία, nisi de genere quodam Scribarum peculiari placeat intelligi. Coeterum e corpore eorum fuisse, qui sequerentur Pharisaeos, qui Sadducaeos, nec non qui Essenos, non

inficiamur: de quorum pallio τέςςαρα πτερύγια habente, vide Salmas. ad Tertull. de Pallio c. ult. et Vorstium Philol. sacr. c. 5. ut et Casaubon. Exerc. 1. num. 9. p. 52. col. 2.